ارتباط میان دندان و قلب


نتایج جدیدترین پژوهشهای پزشكی نشان می دهد بر هم خوردن سلامت دندانها با بروز بیماریها قلبی در ارتباط است.

به گزارش واحد مركزی خبر،پژوهشگران سوئدی در تحقیق خود به این نتیجه رسیدند كه بهداشت بد دندانها نشانه ای از خطرات حاد قلبی است. به گزارش خبرگزاری فرانسه از استكهلم، اندرس هولملوند، یكی از سه پژوهشگری كه نتایج تحقیق خود را در یك مجله پزشكی امریكایی منتشر كرده است، تاكید كرد: «بیماری های قلبی-عروقی و به ویژه آسیبهای عروق كرونر ارتباط زیادی با تعداد دندانهایی دارد كه در دهان باقی مانده است.»

بر اساس نتایج بررسی های پانزده ساله در سه بیمارستان در سوئد، كه برای اولین بار وجود ارتباط مستقیم میان تعداد دندانها را با بیماری های قلبی ثابت می كند، بروز بیماریهای دهان و دندان با بیماریهای قلبی-عروقی همراه است.

دكتر هولملوند افزود: «مرگ در اثر بیماری های كرونر نزد كسانی كه كمتر از ده دندان دارند، بیش از هفت برابر افرادی است كه بیشتر از بیست و پنج دندان دارند.»

دلیل این ارتباط مستقیم این است كه عفونتهای دهان و اطراف دندانها می تواند وارد گردش خون شود و التهابهای مزمن ایجاد كند و این مسئله یكی از عوامل شناخته شده بروز بیماریهای قلبی است. بیماریهای دندان و لثه می‌تواند باعث افزایش سطح چربی‌های تری گلیسیرید در خون شود و به سلامت قلب آسیب وارد كند.

علاوه بر آن، عفونت های لثه می‌تواند روی رگ های خونی در دهان تاثیر بگذارد. به گونه ای كه باكتری‌های مضر و خطرناك به همراه جریان خون به قلب منتقل می‌شوند. بیماریها و عوارض قلبی دلیل اصلی مرگهای غیرطبیعی در جهان است.

سالانه هفده میلیون نفر در كشورهای مختلف بر اثر عوارض ناشی از این بیماریها جان خود را از دست می دهند.

بعضی داروها هم باعث خونریزی یا تورم لثه می‌شوند، از جمله قرص‌های خوراكی ضدبارداری، داروهای ضدافسردگی، ضداحتقان، و ضدحساسیت، افشانه‌های بینی، و داروهای فشار خون و بیماری‌های قلبی.
گرفتاری‌های لثه در مبتلایان به بیماری قند و سرطان خون و نیز در كسانی كه در اثر كشیدن سیگار یا فشارهای روانی دهانشان خشك است زیاد دیده می‌شود.
سیگار و تنش روانی مخصوصاً استعداد به التهاب زخمی لثه را زیاد می‌كند. این بیماری كه در میان سربازان جنگ جهانی اول بسیار شایع بود، با فقر بهداشت تشدید می‌شود. بیماران مبتلا دچار زخم‌های دردناك روی لثه، خونریزی، و بدبوئی شدید دهان هستند.
دندان مصنوعی و گرفتاری لثه‌ها. اگر دندان‌های مصنوعی متناسب با لثه نباشند، یا اگر استخوان آرواره چنان تخریب شده باشد كه دندان‌ها درست سر جای خود نایستند، فرد دچار زخم لثه می‌شود. این زخم‌ها الزاماً دردناك نیستند، ولی این دلیل نمی‌شود كه آنها را نادیده بگیرید.
استفادهٔ طولانی مدت از دندان مصنوعی هم ایجاد پلاسیدگی ناشی از فشار بر روی لثه می‌كند - درست مثل دستی كه مدت‌ها گچ گرفته شده باشد. سطح لثه به‌تدریج شل شده و استخوان زیر آن تحلیل می‌رود.

- درمان گرفتگی لثه
خونریزی و زخم لثه مانند تمام گرفتاری‌های دیگر هستند؛ اگر پیش از آنكه مزمن شوند به داد آنها برسید، زود خوب می‌شوند. التهاب لثه در مراحل اولیه كاملاً درمان می‌شود. برای درمان خونریزی لثه هم دندان‌ها را به‌طور درست مسواك بزنید و نخ بكشید.
درست مسواك بزنید. بهترین راه جلوگیری از تشكیل پلاك دندانی درست مسواك زدن است. مسواك نرمی را با زاویهٔ ۴۵ درجه نسبت به دندان‌ها بگیرید و به‌آرامی با حركات رفت و برگشتی یا دایره‌ای آنها را مسواك بزنید. خود این حركات پلاك‌های موجود را هم از بین می‌برد.
هر روز مسواك بزنید. بهتر است بعد از هر وعده غذا دندان‌ها را مسواك بزنید، اما اگر نمی‌توانید، لااقل روزی یك بار آن را انجام دهید.

درست نخ بكشید. بهترین روش كه نخ را به دو دندان انداخته و تا كمی پائین‌تر از خط لثه ببرید و آن را از دو طرف به جلو و عقب و بالا وپائین حركت دهید تا صدای تمیز شدن دندان را بشنوید. اگر نخ كشیدن در دفعات اول كمی خونریزی ایجاد كند، نگران نشوید، این خونریزی از نواحی ملتهب است و از بین می‌رود.
نزد دندان‌پزشك بروید. بیشتر مردم باید هر شش ماه یك بار، و عده‌ای بیشتر از آن، به دندان‌پزشكی مراجعه كنند. وجود نشانه‌هائی از بیماری لثه در هر كس، سیگاری‌ها و مبتلایان به بیماری قند، افرادی كه داروهای گرفتار كنندهٔ لثه مصرف می‌كنند، و كسانی كه سابقهٔ خانوادگی بیماری لثه دارند باید زود به زود نزد دندان‌پزشك بروند.
زنان باردار چون مستعد گرفتاری لثه هستند باید لااقل سه بار در دوران آبستنی نزد دندان‌پزشك بروند.
دلیل قانع‌كننده‌ای برای مراجعه مرتب به دندان‌پزشكی وجود دارد. كسانی كه لااقل هر شش ماه یك بار نزد دندان‌پزشك نمی‌روند، دندان‌هایشان را بسیار زودتر از دست می‌دهند.

التهاب شدید لثه. مسواك زدن، نخ كشیدن، و معاینهٔ دوبار در هر سال دهان تغییری در وضع التهاب شدید لثه یا بافت دور دندانی نمی‌‌دهد. در این مرحله، دندان‌پزشك باید با وسائل مخصوص پلاك‌ها را بردارد، كه حالا به‌صورت توده‌ای سیمانی درآمده‌اند، در شكاف كنار دندان فرورفته‌‌اند، و لثه را تخریب كرده‌‌اند.
از دندان‌پزشك كمك بگیرید. دندان‌پزشك پلاك‌های سفت شده را تا سطح ریشهٔ دندان می‌تراشد. برای این كار ممكن است بی‌حسی موضعی لازم شود و شاید تا تكمیل آن سه بار این كار را تكرار كند.
نزد متخصص بروید. اگر تحلیل لثه شدید باش، دندان‌پزشك شما را نزد متخصص بیماری‌های بافت دور دندانی، دهان، لثه، یا استخوان می‌فرستد. متخصص ممكن است پیوند استخوان یا ترمیم لثه را پیشنهاد كند.
دندان‌های مصنوعی. حتی اگر تمام یا تعدادی از دندان‌هایتان را از دست داده‌‌اید، باز باید مراقب لثه‌هایتان باشید.

مسواك بزنید. مسواك‌زدن دندان‌های مصنوعی هم از گرفتاری‌ لثه جلوگیری می‌كند. لثه‌ها را هم مسواك بزنید و شب با دندان نخوابید تا لثه‌ها استراحت كنند.
دندان‌ها را عوض كنید. یك دست دندان مصنوعی برای تمام عمر به‌كار نمی‌آید. فكر نكنید همان دندان‌هائی را كه بار اول گذاشتید كافی است. چون وقتی دندان‌های طبیعی را از دست دادید، استخوان آرواره سائیده می‌شود و محل نشستن دندان مصنوعی را تغییر شكل می‌دهد. دندان‌ها به‌تدریج لق می‌شوند و لثه را تحریك می‌كنند. دندان‌پزشك باید لااقل سالی یك‌بار لثه‌ها را معاینه كند و معمولاً هر پنج سال یك بار باید دندان‌ها عوض شوند.

- چه وقت به پزشك مراجعه كنیم؟
- خونریزی لثه و تورم، پف‌كردگی، یا زخم آن یا بوی بد دهان‌ وجود دارد.
- لثه زیر دندان‌های مصنوعی زخم شده است.

منبع : پزشكان بدون مرز