در حال، شناسایی به هنگام و دقیق عفونت اچ. آی. وی. از اولویت های مهم بهداشتی محسوب می شود، زیرا:
اولاً: پیشرفت های حاصله در درمان بیماری، زمینه ارتقاء كیفیت زندگی و افزایش طول عمر مبتلایان را فراهم نموده است.
ثانیاً: پیشگیری از عفونت های قبل از تولد با امكانات موجود تا حد زیادی امكان پذیر است.
ثالثاً: تدارک یک منبع خون سالم برای مصارف بالینی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
براساس علایم بالینی و آزمایشگاهی از زمان ورود ویروس به بدن دو دوره وجود دارد:

الف) دوره آلودگی: در این دوره با وجود ورود ویروس به بدن هیچ علامت بالینی وجود ندارد و شامل دو مرحله می باشد:
1. مرحله پنجره: در این مرحله ویروس وارد بدن شده اما هیچ علامت بالینی و آزمایشگاهی ندارد و ممكن است از دو هفته تا شش ماه به طول انجامد.
2. مرحله آلودگی: در این مرحله آلودگی فرد از نظر آزمایشگاهی قابل تشخیص است، اما هنوز علائم بالینی ندارد. این دوره ممكن است پنج تا بیست سال طول بكشد.
اولین‌ علایم‌ عفونت‌ اچ‌ ای‌ وی‌ می‌تواند در عرض ‌ 6 هفته‌ كه‌ از ورود ویروس‌ به‌ بدن‌می‌گذرد ایجاد شود. بعضی‌ از افراد علایمی‌ شبیه‌ به‌ یك‌ سرماخوردگی‌ یا آنفلوآنزای ‌ساده‌ را نشان‌ می‌دهند كه‌ ممكن‌ است‌ تعدادی‌ یا تمام‌ علایم‌ زیر را داشته‌ باشد:
• بزرگ‌ شدن‌ غدد لنفاوی‌

• تب‌ و بالا رفتن دمای بدن

• خستگی‌ و درد عضلات‌

• بثورات‌ پوستی‌

• گلو درد
این‌ علائم‌ معمولاً بعد از چند هفته‌ از بین‌ می‌روند و بسیاری‌ از افراد آلوده‌ به‌ اچ‌ آی‌ وی ‌كاملاً احساس‌ سلامتی‌ می‌كنند. با این حال‌ در بعضی‌ افراد ممكن‌ است‌ اختلالات‌ جزیی‌ زیر ایجاد گردد:
• بزرگ‌ باقی‌ ماندن‌ غدد لنفاوی‌

• عفونتهای‌ دهانی‌ مثل‌ برفك‌ دهان،‌ تب‌ خال‌

• زگیل‌های‌ تناسلی‌ گسترده‌

• خارش‌ پوست‌

• كاهش‌ وزن‌
مدت‌ زمانی‌ كه‌ از آلوده‌ شدن‌ یك‌ فرد به‌ اچ‌ آی‌ وی‌ تا بروز علائم‌ ایدز لازم‌ است‌ در افرادمختلف‌ متفاوت‌ می‌باشد و می‌تواند از یك‌ سال‌ تا 14 سال‌ باشد. اغلب‌، افراد از ابتلاء خودبه‌ عفونت‌ اچ‌ آی‌ وی‌ بی‌اطلاع‌ هستند و بعد از چند سال‌ كه‌ دچار عفونتهای‌ شدید و یابعضی‌ از انواع‌ سرطانها شدند به‌ وجود ایدز در خودشان‌ پی‌ می‌برند.
اهمیت دوره آلودگی در این است كه فرد با وجود نداشتن علائم بالینی و حتی عدم اطلاع خود میتواند ویروس را از طریق خون و ترشحات منتقل سازد. در این دوره ویروس تكثیر یافته و سیستم ایمنی به تدریج مختل می شود، تا جایی كه بدن توان مقابله در برابر عفونت ها و سرطان ها را ندارد.

ب) دوره بیماری: در این دوره كاهش تدریجی نیروی دفاعی در افراد آلوده باعث می شود تا علائم بالینی ظاهر گردد. علائم مهم بیماری ایدز عبارتند از:
•بزرگ شدن غدد لنفاوی بدن

•اسهال و تب بیشتر از یک ماه

•كاهش مفرط وزن (بیش از 10 درصد وزن بدن در طول شش ماه).

•خستگی شدید و پایدار و بی حالی

•تعریق شبانه

•سرفه مداوم بیش از یک ماه

•بثورات پوستی خارش دار

•زخم های دهانی و برفک دهان

•عفونت تبخال عود كننده
عفونت های شدید و نامعمول پوستی یا ریوی و ... كه به درمانهای عادی پاسخ نمی دهند.
در این زمان درمان بیمار به سختی امكان پذیر است . با این حال، هیچ كدام از علایم به تنهایی اختصاصی برای بیماری ایدز نیست و ممكن است در سایر بیماریها نیز دیده شوند. لذا تشخص قطعی فقط توسط پزشكان و متخصصین امكان پذیر است.

آیا آلودگی با ویروس اچ. آی. وی. و بیماری ایدز را می توان درمان كرد؟
امروزه واكسنی كه مردم را در مقابل ویروس اچ. آی. وی. مصون كند وجود ندارد و هیچ درمان قطعی برای فردی كه آلوده شده است در دسترس نیست. هرچند تلاش برای درمانهای جدید و مؤثرتر ادامه دارد، درمانهای جدید كه تركیب درمانی نام دارند از درمان چند دارو برای درمان استفاده می كنند و موجب امید به زندگی طولانی تر برای افراد آلوده می باشند. باید توجه داشت كه این درمانها فوق العاده پرهزینه هستند و در نتیجه دور از دسترس بسیاری از افراد آلوده قرار دارند. علاوه بر آن، مصرف دقیق داروها (20 قرص یا بیشتر در روز در زمان معین) دشوار و اغلب دارای عوارض جانبی نامساعد می باشد.
با توجه به اینكه هزینه سنگین درمان ایدز را دولتها تقبل می كنند (یعنی داروها را به رایگان در اختیار بیماران قرار می دهند)، بارسنگینی بر دوش دولتها بوده و قسمت عمده ای از بودجه بخش سلامت به جای هزینه شدن در مصارف ضروری صرف هزینه داروهای ایدز خواهد شد.

نحوه‌ تشخیص
‌
اگر شما مشكوک‌ هستید كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ اچ‌ آی‌ وی‌ آلوده‌ شده‌ باشید، باید یک ‌آزمایش‌ خون‌ بدهید تا مشخص‌ گردد كه‌ آیا آنتی‌ بادی‌های‌ ضد ویروس‌ در بدن‌ شما وجود دارد یا خیر.
اگر نتیجه‌ آزمایش‌ اچ‌ آی‌ وی‌ منفی‌ بود، پزشك‌ به‌ شما توصیه‌ خواهد نمود كه‌ سه‌ ماه‌ دیگردوباره‌ مراجعه‌ نمایید تا دوباره‌ آزمایش‌ خون‌ انجام‌ شود، زیرا از هنگامی‌ كه‌ ویروس‌ واردبدن‌ می‌شود، مدتی‌ وقت‌ لازم‌ است،‌ تا آنتی‌ بادیها در بدن‌ ساخته‌ شوند.
همچنین‌ تشخیص‌ عفونت‌ اچ‌ آی وی‌ در نوزادانی‌ كه‌ از مادران‌ آلوده‌ به‌ ویروس‌ به‌ دنیا می آیند مشكل‌ می‌باشد، زیرا آنتی‌ بادیهای‌ مادر ممكن‌ است‌ تا 18 ماه‌ هم‌ در خون‌ كودک ‌باقی‌ بماند.
ایدز وقتی‌ تشخیص‌ داده‌ میشود كه‌ بیماریهای‌ مرتبط‌ با ایدز مثل‌ عفونت‌ پنوموسیستیس ‌ایجاد شود و یا اینكه‌ در آزمایش‌ خون‌ مشخص‌ گردد كه‌ تعداد لنفوسیتهای ‌ CD4 از سطح ‌معینی‌ پایین‌تر رفته‌ است‌.

نحوه‌ درمان‌

اگر نتیجه آزمایش‌ اچ‌ آی‌ وی‌ (HIV) شما مثبت‌ اعلام‌ شد، شما باید تحت‌ نظر یک ‌متخصص‌ بیمارهای‌ عفونی‌ قرار بگیرد. درمان‌ دارویی‌ ممكن‌ است‌ وقتی‌ كه‌ تشخیص ‌عفونت‌ اچ‌ آی‌ وی‌ برای‌ شما داده‌ شد و یا وقتی‌ كه‌ تعداد لنفوسیستهای ‌ CD4 شما كاهش‌ یافت‌، شروع‌ شود. با پیشرفتهایی‌ كه‌ در درمان‌ چند دارویی‌ با داروهای‌ ضد ویروس ‌ایجاد شده‌ است‌، می‌تواند به‌ میزان‌ زیادی‌ از پیشرفت‌ عونت‌ اچ‌ آی‌ وی‌ به‌ سمت‌ ایدز جلوگیری‌ نماید.
وقتی‌ كه‌ ایدز ایجاد شد، عفونتهای‌ فرصت‌ طلب‌ آماده‌ حمله‌ می‌شوند. در بعضی‌ موارد،ممكن‌ است‌ برای‌ پیشگیری‌ طولانی‌ مدت‌ از این‌ عفونتها، از درمانهای‌ دارویی‌ استفاده‌ كرد.
هنوز هیچ‌ معالجه‌ای‌ برای‌ عفونت‌ اچ‌ آی‌ وی‌ كشف‌ نشده‌ است‌، اما ایجاد داروهای‌ موثر باعث‌ شده‌ است‌ كه‌ در كشورهای‌ پیشرفته‌ كه‌ افراد قدرت‌ خرید این‌ داروها را دارند، این ‌بیماری‌ از یك‌ بیماری‌ سریعاً كشنده‌ به‌ یک‌ بیماری‌ مزمن‌ تبدیل‌ شود. از وقتی‌ كه‌ این‌درمانهای‌ تركیبی‌ با استفاده‌ از چند داروی‌ ضد ویروسی‌ در درمان‌ ایدز بكار رفته‌ است‌، میزان‌ مرگ‌ و میر در مبتلایان‌ به‌ ایدز در كشورهای‌ پیشرفته‌ به‌ میزان‌ زیادی‌ كاهش‌ یافته ‌است‌. با این حال‌ برای‌ اكثر مبتلایان‌ به‌ ایدز كه‌ در كشورهای‌ عقب‌ افتاده‌ و جهان‌ سوم‌زندگی‌ می‌كنند، آینده‌ مایوس‌ كننده‌ای‌ وجود دارد. فقط‌ تعداد كمی‌ از آنها به درمانهای‌جدید دسترسی‌ پیدا می‌كنند و در مورد سایر افراد كه‌ تحت‌ درمان‌ قرار نمی‌گیرند، درعرض‌ ده‌ سال‌ نیمی‌ از آنها خواهند مرد.

منبع : .tehranpositiveclub.com